Dag 23: Senggigi - Jimbaran (Bali)

Ik heb blijkbaar mijn ritme deze dagen gevonden door elke ochtend stipt om half 8 wakker te worden. Erg vind ik het niet en kan nog even genieten van de zon bij mijn ontbijt voordat mijn reisdag weer begint. Ik zit heerlijk buiten voor onze bungalow en geniet van de zonnestralen. Vandaag is het weer prachtig weer! Ik had ondanks de twee minder goede dagen (qua weer) een heel fijn verblijf hier. Het heeft me ook goed gedaan om gewoon even lekker te niksen en voor je uit te staren. Ik zie dat mijn broer nog online is (snachts in NL) en bel hem even op. Ik ben blij weer een bekende stem te horen. Dit is ook de laatste reisdag met Danillo hij vliegt vannacht naar Australië. We hebben uiteindelijk 2 weken samen gereisd (1 week Bali 1 week Lombok). 
We hebben genoeg fruit left overs om het ontbijt aan te vullen. Het ontbijt is tot nu toe namelijk vrij eenvoudig. Je hebt vaak keuze uit een pannenkoek of ei met toast, soms wat fruit salade erbij en kopje thee. 
We nemen om 10.30 de taxi naar de haven teluk nara, onze fast boat gaat om 11.30 terug naar Bali. Eerst een pitstop in Gili Air en Gili Trawangan zodat de boot volgeladen met toeristen naar Padangbai, Bali kan gaan. We zitten boven op het dek en het is heerlijk vertoeven. De muziek met lekkere party muziek en iedereen is vrolijk. De medewerkers swingen ook mee en dansen maar al te graag met je. Duimpjes naar de mond "Bintang Bintang" of je een biertje wil.  Ik ben totaal geen bierdrinker maar heb op lombok wel een HET shirt gekocht met Bintang waar vrijwel iedereen in rondloopt, dus ja dan ook maar een biertje drinken. 
Het is leuk om vanaf je zitplekje toe te kijken hoe mensen en de backpacks het eiland op en afgaan. Bij Gili T is geen steiger en stap je direct het water in. Van alle kanten komen continu bootjes op en af. Tussen de massa zie ik ook een bootje locals die zakken rijst en etenswaren op hun hoofd zwemmend door het water aan land komen. Achter mij zie ik een man rustig met een net een poging wagen on vis te vangen. 
De boottocht duurt ongeveer een uur en is dit keer een stuk aangenamer :-) ik heb het gevoeld alsof ik op een speedboat (dit is ook een soort van) zit en vermaak me rijkelijk van de omgeving. Zee, zee, zee maar het is heerlijk. Langzaam zien we de eilandjes verdwijnen en ook lombok raakt uit het zicht. Dan zien we weer Bali en wat we ook zien zijn dolfijnen! Alle koppies draaien gelijk dezelfde kant op en de camera's paraat, maar dit is niet te filmen. Gewoon goed kijken en spotten! Ik heb er toch zo gauw een stuk of 10 geteld. Kicken! 
Niet veel later komen we aan in de haven om van daar de transport bus te nemen naar Jimbaran. Dit is al vooraf geregeld maar de organisatie ervan is bijzonder. Aan een of andere onbekende die wat roept geef je je kaartje af en vervolgens heb je geen idee wat je te wachten staat. Aangezien ik meerdere verbaast om zich heen zie kijken, komt het vast goed! Dan wordt de plaats van bestemming genoemd en wordt de massa in groepjes opgesplitst in verschillende busjes. Jimbaran is niet vergeten en samen met Sanur / AirPort en Nusa dua worden we met 13 man in de allerlaatste bus gepropt. Het lijkt onmogelijk maar het past toch! Net aan ! Ongelofelijk en mega hilarisch, de backpacks van iedereen neemt alleen al 3 plaatsen in bezit. Ikzelf zit bij het raam met nog 3 naast me en ik voel me net een sardientje. Ik heb medelijden met de dame die naast de backpacks zit en bij elke bocht komen de rugzakken als meer naar haar toe. Het is veel te warm en zit geplakt tegen het raam. Jimbaran is niet eens zo ver van haven naar maar met het drukke verkeer loopt het toch aardig op. 
Het gaat allemaal precies zoals ik had gedacht dus druk maken erom komt niet voor bij mij. We hebben lol in de bus met de groep en wanneer de Chauffeur stopt bij een supermarkt gaan alle koppies die kant op. We kijken aandachtig en maken grapjes over wat hij wel niet zou kopen. Hij heeft genoeg geld verdient met deze rit dus hij mag van mij wel naar buiten komen met een ijsje voor iedereen. Ik denk dat de meesten wel zulke gekke gedachten hadden. We zaten zo gefokt bij elkaar haha dat we wanhopig waren voor frisse lucht en iets koels. Het is teleurstellend als hij naar buiten komt met een flesje water en een klein blikje pringles. Het is te stom voor woorden maar op zulke momenten word je gewoon flauw. 
Wanneer Jimbaran aan de beurt is moet ik mijn hotel laten zien via mijn gps, hij heeft geen idee. Gelukkig zit het vlakbij de hoofdweg en met moeite begrijpt hij het. 
Om 16 uur kom ik eindelijk aan bij mijn nieuwe verblijf, een hotel dit keer met een gedeelde kamer (max 3 pers) en maar 3,5 km van het vliegveld. Perfecte uitval basis voor je laatste paar dagen. Ik word vriendelijk ontvangen en heb vanavond maar 1 Franse dame op de kamer. 
Danilo is nog met mij en mag zijn backpack nog even droppen op m'n kamer. Het is een vrij nieuw hotel met een klein restaurant en de kamer is schoon en modern ingericht. Ik heb tot nu toe alleen maar goede schone kamers gehad (behalve de 2 nachten bromo/ijen waar ik geen keuze had) en mag nu ook zeker niet klagen.
Ik voel smerig zweterig na zon reisdag maar gezien de tijd gaan we eerst maar verkennen. Jimbaran is niet zo groot en heb je met 1 dag wel gezien. Met 10 min lopen , wat overigens vrij armoedig was met geen toeristen komen we aan bij DE vismarkt , een haven en aan het begin/of einde van het strand. Pal ernaast zie je de startbaan van het vliegveld. Jimbaran is een vissersdorp en geliefd door seafood lovers. We lopen buiten langs wat vis stalletjes maar gezien het einde van de dag is ruikt de vis niet meer zo vers. Aan de kade tref ik tal van mooi gekleurde vissersbootjes en al gauw raken onze voeten het strand. Het is helaas wat bewolkt dus vandaag zal ik geen mooie zonsondergang meemaken. Het strand is breed en circa 4 km lang. Het is een van de beste stranden van Bali zoals ik las. Dit is echt waar! Het is namelijk schoon en mooi wit zand vergeleken met Kuta beach en Seminyak beach waar het zand eerder zwart is. Op lombok heb ik mooiere stranden gezien (niet altijd schoon qua afval) maar voor Bali begrippen is dit echt super. Ik verbaas me hoe schoon het is omdat ik zo veel anders heb gezien. Ik ben nu al gelukkig. 
Het brede strand wordt zinvol benut met rijen van tafels en stoelen om bij zonsondergang te genieten van seafood. Veel anders dan dat tref je logischerwijs niet. We nemen plaats bij een van de eerste restaurants om een drankje te nuttigen, we zijn kapot. 
Maar dan... Bij aankomst op het strand tref ik serieus een invasie van chinezen mensen, ongekend. Deze mensen leven zo dichtbevolkt en leven bij geen strand, waardoor ze hier gelukkiger zijn dan ooit. Een hele rij van chinezen naast elkaar met een selfie stick in de hand. En niet 1 maar gewoon non stop doorgaan voor een half uur. Werkelijk nog nooit zoveel gekte bij elkaar gezien en is leuk om naar te kijken. Her en der wat maiskolf karretjes en worden goed verkocht. Wij vragen gewoon omdat het kan een mes en een bord om onze mango's en bananen op te eten. Dit krijgen we ook nog en zitten het ongegeneerd op te peuzelen terwijl om ons heen seafood wordt geserveerd. Ik moet zeggen dat het smakelijk uitziet en is zeker het proberen waard. We hadden ook nog een rol oreos dus die knallen we ook nog even naar binnen. Kan gewoon allemaal :-D 
Met zoveel mensen om ons heen en bewolking pas ik ervoor om een foto te maken vandaag. We lopen ruim 2km langs het strand wat prettig loopt en het is qua warmte nu erg aangenaam. We lopen binnendoor via de hoofdstraat terug naar het hotel. Het is inmiddels donker en achter ons  is wen grote dreigende donkere wolk. Het begint ook flink te waaien dus je weet dat je nu moet oppassen voor een hoosbui. Flink de pas erin en ondertussen kijken of we een restaurantje weten te vinden om te eten. Niks maar dan ook geen restaurants op de weg, alleen maar streetfood. Laat ik daar nou net fan van zijn! Ik kan m'n geluk niet op en hunker nu al naar de komende dagen deze tentjes af te struinen. 
Elke keer kijken we achter ons om of de bui al komt maar blijft bijna tot het einde van onze afslag droog. We duiken snel een kraampje in. Doe maar van alles een beetje en ze begint lekker op te scheppen. Het was serieus maar 1 euro.. Maar mannnnn het was lekker ! De afgelopen weken heb ik meer lokale restaurants gezien dan rijen straatkarretjes maar maak nu zeker nog een inhaalslag. De bui was echt maar 1 min dus niks aan de hand :-)
Terug bij het hotel laat ik Danilo eerst nog even een douche nemen op de kamer (mag eigenlijk niet) en gaan we naar de rooftop van het hotel. Ze hebben lekkere loungebanken met aardig uitzicht. Omdat de kussens nat zijn kiezen we maar voor de gewone zitjes. We kletsen nog wat over onze belevenissen samen en daarna zwaai ik hem uit. We zullen vast nog een keer meeten, hij woont in Hamburg dus dat is goed te doen! 
Op de kamer tref ik de Franse dame, ze is ziek maar zal morgen verder reizen naar Sulawesi, ze reist al een jaar rond en heeft ook haar baan opgezegd. Ik heb dat vaker gehoord... Mmmmm... Zit wel wat in ;-) ik kan eindelijk douchen , echter is de douche vrij koud maar ach ik ben weer lekker fris om m'n bedje in te duiken.